පතල් කවි
ජීවත් වීම සඳහා මහ පොළව සමඟ සටන්කල ගොවියා මෙන්ම මහ
පොළවේ තිබෙන සම්පත් ගොඩ ගැනීම සඳහා වෙහෙසෙන පතල් කරුවාද
මහ පොළව සමඟ කරන්නේ ගොවියකුටද නොදෙවෙනි සටනකි.
දවස උදාවත්ම වැඩ අරඹා අඩි සිය ගණන් ගැඹුරැති පතුල් තුලට
බහින පතල් කරුවා ඉන් ගොඩ එන්නේ දින කීපයකට පසුවය.පතුල තුලදී
ඔහුට දැනෙන විඩාව ,කාන්සිය ,පාලුව ,බිය අපමණය.එවිට ඔහුගේ තනි
නොතනියට වූයේ කවියක් පමණි.එහෙයින් මේ සියලු දුක් වේදනා අමතක
කර දමයි.මෙසේ කියන ලද කවි පතල් කවි වේ.
ඉන්නෙත් දුම්බරයි මහ කලු ගලක් යට
කන්නෙත් කරවලයි රට හාලේ බතට
බොන්නෙත් බොරදියයි පූරුවේ කල පවට
යන්නේ කවදාද මවුපියෝ දකින් නට
දුම්බර කන්ද පාමුල මිනිරන් පතලේ
බැසලා බඹ තිහක් කලු ගල සිදුරු කලේ
බස්නාහිරට දෝනා දෙක ගමන් කලේ
විස්තර කියමි දුම්බර මිනිරන් පතලේ
දබරේ කරකවා අත් දෙක වෙව්ලනවා
නිතරම ඇවිත් ලෝඩර් දත්මිටි කනවා
වතුර ඇදලා අත්වල කරගැට එනවා
මිතුර පතලෙ දුටුවම මගෙ බඩ දනවා
No comments:
Post a Comment