ගොයම් කවි
කෙතේ ගොයම් පැසෙන විට සුරපුර සිහියට නැගෙන
ගොවියා ,ඉදිරිපස සුරඟනන්ද මැවී පෙනේ.අස්වනු නෙලීම ,එකතු කීරීම
ආදී කටයුතු වැඩි වශයෙන් ඉටුවන්නේ ගෙවිලියන්ගේ දෑතිනි.කඩිසර ලෙස
ගොයම් නෙළන ගෙවිලියන්ගේ විලාශය සුරඟනන්ද මතකයට ගැනීමට
සමත්ය.තවද,ඔවුන්ගේ විඩාව ,මහන්සිය නිවා ගැනීමටද මෙසේ කියන
ලද කවි ගොයම් කවි වේ.
වරුණ ඉතා රණ ගිරවියො සේමයි
ගමන ලතා හස දේනුන් සේමයි
බරණ ගොතා රණ මයුරන් සේමයි
කරන කතා බන කිඳුරියෝ සේමයි
උඩින් සිටින හිරු දෙවියෝ සෙවන කරා
බිමින් සිටින මිහිකත දෙවි තලස දරා
වටින් සිටින හැම දෙවියෝ අරක් කරා
ඉතින් කපමු අපි එකතුව ගොයම් පුරා
වැවේ යන්ට බැරි මැණිකේ වැව බොර වෙනවා
මලේ යන්ට බැරි මැණිකේ රේණු තැලෙනවා
කවි කියලම දැන් මැණිකේ උගුර රිදෙනවා
ගලේ යන්ට බැරි මැණිකේ විලුඹ රිදෙනවා
කවි කියලම දැන් මැණිකේ උගුර රිදෙනවා
No comments:
Post a Comment